29

Cevaplardan korkuyorum.
Çok soru sormayı sevmem, cevapları beni allak bullak edeceğinden. Ne zaman cevaplar arasam dönüm noktam oldu ve her defasında yere yuvarlandım.
Şimdi çürükler yok, izleri var. Belki de nefes almamı kolaylaştıracak soru işaretlerimi yok etmek ama boğulmayı göze almıyorum--- alamıyorum!
Korkuyorum artık, nefes alıyorum,,, iyiyim. Aksiyonları kaldırabilecek kadar gücüm var mı, bunu sormaya bile çekinir oldum; sanırım böyle devam etmemeli.
Atıyorum adım, gözümü ne kadar açsam da ışık yetmiyor. Görmeye çalışıyorum, adımlarım karışıyor.
Yardım beklemiyorum hiçbir yerden, gölgeler önümden çekilsin yeter. Güneşle nasıl olsa barışırım.