Arama

14 Ağustos 2009 Cuma

25

Aşkın varlığına inanmayanların hayatları boyunca mutlu olamadıklarını düşünüyorum.
Aşkın tanımsız olduğunu söyleyenlerin de arabesk acılarla avunan zavallılar olduğunu görebiliyorum.
Platonik aşka hiç girmiyorum, tamamen ego tatmini. Şunla çıksam ne güzel olur düşüncesiyle başlar, saplantı haline gelir; devamında ise potansiyel silah olur çıkarlar.
Aşk, mutluluktur. Karşındakinin seni mutlu etmesiyle alakası vardır.
Ve bu mutlu olma orantısıyla büyür veya azalır. Bunun üzerine felsefeyle yaklaşmak arabesk müzik tadı bırakıyor ağzımda.

Büyük aşkların, umutların bittiği nokta zaten anlaşılmama veya karşındakinin seni yetersiz derecede mutlu etmemesi.
Aldatmanın veya ayrılığın başka açıklaması olmaz diye düşünüyorum, olsa da uymaz.
Onsuz yaşayamam derken, mutlu olamam dersin ama seni anlayan biri elbet çıkar. Ha bunun seviyesi az veya çoktur, ama aynı etkiyi yaratır.
Onun için hayatının aşkı her zaman daha çok mutlu etmiştir kişiyi.
İster ego, ister ihtiyaç. Biri seni mutlu ediyorsa o kişiye aşıksın.

0 yorum:

Yorum Gönder