24

Daralıyorum. Uçmak, kaçmak gibi fantezilerim olmasa da bir an şu çöplükten kaybolmak istiyorum. Üzerime sindi kokusu ve yıkanmaktan bıktım, değişen hiçbir şey yok.
Yorulduğumu bile söyleyecek dermanım kalmadı. Nefes alış verişim ne kadar düzenli olsa da beynimin durduğunu hissediyorum.
Dibe çökmek gibi mazoşist zevklerim yok, bunun sebebi olmamak bir nebze rahatlatıyor beni; okyanustaki hava kabarcığı kadar. Rahatlıyorum, batıyorum. Kulaç atmaya çalıştıkça anafora doğru çekiliyorum, bırakınca da değişen bir şey olmuyor. Şıkları kafamda eliyorum, bu sefer beynim boşalıyor; kendime yardımcı olmak istedikçe sonumu hazırlıyorum.
Elime verilen sadece hayat, onu bile yönetemiyorum...