Arama

6 Ağustos 2009 Perşembe

19

Çok insanla görüşmeyi de, yalnızlığı da sevmiyorum.
Sıkılıyorum bazen, etrafımda kimseyi istemiyorum. İnsanların etrafımda figüran gibi dolaşmaları pek hoşuma giden bir şey değil. Şu kadar arkadaşım var, bu kadar kankam var, herkes bana hasta diyen insanlara yardımcı olabilmeyi gerçekten isterdim.
Ne yalnız olduğuna, ne de aciz olduğuna inanmayan kişilerden de hazetmiyorum. Kendini mitoloji kahramanı sanan ufak beyinleri dehlizlerde boğmak hoş olurdu.
Aciz ve yalnız olduğumu reddetmiyorum, yalnızlığı sevmediğimden de hayatla ciddi takıntılarım var.
Ölene kadar ancak kendi çapımda üstün şeyler yapsam da dünyanın kaderini etkileyecek şeyler yapamayacağımın bilincinde olduğumdan hayatla yarış veya savaş içinde de değilim. Nasıl olsa her halükarda kazanan o olacak.
Ya böceklerin yemi olacağız, ya da kanalizasyona akacağız. Ne farkeder ki...

0 yorum:

Yorum Gönder