18

İçimdekileri kustukça hafifliyorum.
Başkalarına yüklenmeyi sevmiyorum; hatalarımı görmemek gibi huyum yok. Kimi zaman da oldukça salak hissediyorum kendimi.
Birine kırıldığımda yüzlerine karşı çoğu zaman konuşmam, anlamasını beklerim tavırlarımdan. Ancak birini kırdığımda -istemdışı olsa dahi- bunun benim yüzüme vurmasını istemiyorum; çünkü hatalarımın farkına varıp, bunun telafisi için uğraş verdiğimi biliyorum. Tabi bunu da söylemiyorum.
Bu yüzden yazıyorum, şiştikçe kötü hissediyorum.
---
Geçmişten gelip, geçmişte kalana...
Farklı olacak bugün yazım, sana yazacağım. Adını anmak istemiyorum.
Her şeyi senin için yaptığıma bile inanmadın belki. Yalan söylememeye çalışırken bile sayende defalarca yalan söyledim. Şimdi kendimle çatışıyorum, bana verdiklerini sevmiyorum!
Öyle bunaldım ki, bunları yüzüne karşı söylemeyi öyle isterdim ki... Dinler miydin? Hayır. Seni bende tüketen en büyük sebep bu biliyor musun?
Psikolojik çöküntülerimin sebebiydin çoğu zaman, ama sana göre suçlu beynim oldu; beynim olduğunu bile görmedin.
Seni suçlamıyorum. İhtiyacın vardı, geçtiğinde geçmiş oldum. Yine de bana yalan sevgi sözcüklerini kullanman hala beni rahatsız etmiyor değil. Bana vefa borcun yoktu, senden bir şey de talep etmemiştim. Rahatsız oluyorum.
Artık mesaj atman bile batıyor, bilmiyorsun. Çoğu zaman öğrettiğini yapıyorum, telefon yanımda değildi diyorum.
Kuyruk acımdan yazmıyorum bunları sana, çünkü çoktan kabuk tuttu. Rahatlamaya ihtiyacım var ve şu an karşımdasın gibi hissediyorum.
Yanlışlarını görmedim sandın, sandığın kadar salak değildim, görmeni istediğim kadarını gördün. Sadece sevmiştim, dokunmak zorunda değildin buna.
Seni sevmediğime inandırıyordum kendimi, artık eminim buna. Yaptıklarımı görmeyen, sıkıntılı günümde sanki hiç olmamışım gibi davranan birine karşı ne hissedilmesi gerekiyorsa onu hissediyorum.
Nazım Hikmet kadar olgun da değilim. Görmeyi bırak, adını bile duymak istemiyorum; seni tanımamazlığa da gelemem o kadar hayal kırıklığından sonra. Düşmanım değilsin ama sana karşı sokaktaki dilenciye duyduğum sevgi/saygının onda biri yok içimde.
Vardın, yok oldun. Seni hiç unutmayacağım ve asla affetmeyeceğim.
Eminim, seni artık hiç sevmiyorum.