Arama

8 Haziran 2009 Pazartesi

1

Kimi zaman gerçeği gösterendir, insanın kendini dış dünyaya en kolay şekilde tanıtabilmesidir ten kokusu.
Biriyle göz teması kuramama durumu olabilir, sohbet edememe de... Hatta ses çoğu zaman riyakârdır; ama kokudan anlarsın.
İnsan yalanlarıyla veya çirkinlikleriyle pis kokar. Hep bu salak düşünceyi içimde barındırmışımdır nedense. Genelde iyi insanlar hep güzel kokar, yıkanması gereken süreyi geçse bile. O yüzdendir ki kendi kokumu hiç beğenmem ve sevdiğim insanların boklarının dahi kötü koktuğuna inanmam. Saçma gelebilir, salakça da ama gerçekten kokusuz dışkılar da var.
Sanki tüm pisliklerini dışkılama yoluyla içinden atıyormuşçasına kötü insanların dışkılarının pis koktuklarına inanıyorum.
Belki de beslenme alışkanlığıyla ilgilidir ki buradan bile iyi ve kötü ayırt edilebilir diye düşünüyorum. Sevdiklerim ve vazgeçemediklerim her zaman güzel kokuğundan (en azından bana) bu düşünceye kapılmış da olabilirim. Kim bilir, belki bir gün şirin babayı görürsek anlayabiliriz.

0 yorum:

Yorum Gönder