67

Beni ben yapan tek gün pazar günü.
Nedense her pazar çocukluğuma geçiş yaşıyorum.
Parlament sinema gecesini izlemek isterdim hep ama geç saatte yayınlandığı için bir türlü izleyemezdim. Bizimkiler izlenirdi maaile, cıvık afedersin.
Sonra illa haftaya temiz başlama psikolojisiyle annem tarafından çıplak bırakılırdım. Kafam yanardı, maşrapayı yerdim kafama. Gözüme şampuan kaçar ağlardım, bir maşrapa darbesi daha... Banyo biter, kömür sobası önünde üstümde bir bornoz, pipim önden çıkar göbek şişmiş ısınmaya çalışırdım, annem alalacele kurutur giydirirdi beni.
Asla yapmam gereken pazartesi ödevleri hazır değildi. Üstünde ayı veya tavşan deseni olan, pamuklu ve genellikle gri renkli pijamayı giyip yatağa girerdim.
İzleyemezdim parlament sinema gecesini ama uyumazdım da. Televizyonda duyduğum seslerden kafamda senaryo yazıp çevirirdim filmi, yetinirdim. Sonra nasıl olduğunu anlamadan sızardım işte.
...
Sonra pazartesi olur, 6 gün sonra yine çocukluğuma dönmeyi beklerim. Şimdilik yine aranızdayım.